تصفیه فیزیکی یک روش تصفیه است که مواد جامد موجود در فاضلاب را از طریق فیلتراسیون، ته نشینی و فلوتاسیون حذف می کند. برای کارخانه های سنگ، تصفیه فیزیکی می تواند از روش سنتی انعقاد و ته نشینی استفاده شود که فاضلاب را به یک منعقد کننده حاوی مواد شیمیایی مخلوط می کند و مواد معلق، رسوبات و امولسیون های موجود در فاضلاب را از طریق ته نشینی و فیلتراسیون حذف می کند. علاوه بر این، از فناوری‌های مدرن مانند فلوتاسیون هوا و اسمز معکوس نیز می‌توان برای بهبود کارایی درمان استفاده کرد.

درمان شیمیایی

تصفیه شیمیایی روشی برای تصفیه فاضلاب با استفاده از روش های شیمیایی است. کارخانه های سنگ می توانند از روش های شیمیایی مانند اکسیداسیون، احیا و رسوب برای تصفیه مواد آلی و معدنی در فاضلاب استفاده کنند. به عنوان مثال، از اکسیدان ها برای اکسید کردن مواد آلی در فاضلاب به مواد معدنی استفاده می شود، یا از عوامل کاهنده برای کاهش یون های فلزات سنگین به رسوبات فلزی استفاده می شود که به طور موثر انتشار مواد مضر را کاهش می دهد.

درمان بیولوژیکی

تصفیه بیولوژیکی روشی است که از میکروارگانیسم ها برای تجزیه مواد آلی موجود در فاضلاب استفاده می کند. کارخانه های سنگ می توانند از پردازشگرهای بیولوژیکی مانند مخازن اکسیداسیون تماس بیولوژیکی و راکتورهای بیوفیلم برای تصفیه فاضلاب استفاده کنند. در این فرآیند از میکروارگانیسم ها برای تجزیه مواد آلی به مواد بی ضرر مانند دی اکسید کربن و آب استفاده می شود. در همان زمان، می تواند به طور موثر نیتروژن آمونیاک، COD و سایر شاخص ها را کاهش دهد.

سایر روش های پردازش

علاوه بر سه روش درمانی فوق، روش های درمانی دیگری مانند استریلیزاسیون با اشعه ماوراء بنفش، اکسیداسیون ازن، اکسیداسیون الکترولیتی و ... نیز وجود دارد که البته این روش ها برای مواقع خاص مناسب بوده و باید با توجه به شرایط خاص انتخاب شوند.