علائم آسیب مته حفره ای شامل موارد زیر است: شکستگی لبه برش آلیاژ، افتادن لبه آلیاژ، شکستگی بدنه برش، کند شدن لبه برش آلیاژ و غیر قابل استفاده شدن. چهار علامت فوق به تفصیل معرفی شده اند.
1. علائم ترک خوردن تیغه آلیاژ:
دو دلیل اصلی برای این امر وجود دارد، یکی ساییدگی و پارگی طبیعی و دیگری استفاده نادرست.
تظاهرات بالینی ترک در لبه های تک یا چندگانه تیغه آلیاژ است. ترک ها کوچک هستند، یعنی لبه برش ساییده شده است. به دلیل ساییدگی تیغه، عملیات سوراخکاری نمی تواند انجام شود و در نتیجه به مته توخالی آسیب وارد می شود.
2. تیغه کلی آلیاژ می افتد:
افتادن کل تیغه آلیاژ یک مشکل جدی کیفیت مته برای مته های توخالی است. این بدان معنی است که هنگام حفاری در حین جوشکاری، کیفیت مته به دلیل استحکام جوش ناکافی است. از آنجایی که لبه مته در طول فرآیند حفاری تحت نیروی واکنش برشی قرار می گیرد، لبه برش آلیاژ به طور کلی می افتد.

3. علائم شکستگی تیغه:
شکستگی بدنه کاتر یک حالت آسیب نادر مته هسته است که با تکه تکه شدن کلی افقی یا عمودی مشخص می شود. این به دلیل مهندسی غیر استاندارد بدنه مته است.
4. علائم کدر شدن لبه آلیاژ:
کند شدن لبه برش آلیاژی مته های توخالی یکی از دلایل رایج آسیب مته است. این اتفاق پس از استفاده از مته برای مدت زمان مشخصی رخ می دهد. در این حالت لبه آلیاژی مته مغزی به دلیل سایش و پارگی معمولی کدر می شود. لبه های برش تیغه های آلیاژی قبلی بسیار تیز بودند. تیغه های آلیاژی ممکن است هنگامی که تیغه کدر می شود لبه های گرد ایجاد کنند. بنابراین در حین حفاری نمی توانیم به حفاری ادامه دهیم.