دانش اندک در مورد قطعات تیغه های اره الماس، برای هر شرایط کاربردی خاص، در صورت نیاز به عمر ابزار مورد نیاز و عملکرد اره، ترکیب شیمیایی، اندازه ذرات، شکل و ویژگی های فشار دادن، و همچنین اندازه ذرات، شکل، استحکام. و پایداری حرارتی الماس مورد استفاده.

اکثر لاشه های همه منظوره از کبالت، آهن، مس، قلع، تنگستن و کاربید تنگستن تشکیل شده اند. به جز مته های استخراج معدنی که توسط فرآیند غوطه وری ساخته می شوند، زمانی که از فرآیندهای پرس گرم و سرد یا زینترینگ استفاده می شود، اغلب از فلزات بسیار ریز استفاده می شود. پودر

بخش هایی از تیغه های اره الماسه

در مورد ساینده الماس، نوع، اندازه ذرات و غلظت آن از مهمترین عوامل می باشد. تفاوت اصلی بین الماس طبیعی و الماس مصنوعی، توزیع آخال ها در شکل کریستال است. الماس طبیعی دارای چقرمگی کم است، اما دارای خواص چسبندگی بسیار خوبی است. این به دلیل این واقعیت است که الماس های طبیعی سطح بسیار ناهمواری دارند. این باعث می شود آنها برای کاربردهای خاصی مانند اره های قاب برای اره کردن سنگ های رسوبی و دگرگونی بسیار کاربردی باشند.

تطابق اندازه ذرات الماس و غلظت با تعداد نقاط برش مؤثر بر واحد سطح کار ابزار تعیین می شود. اندازه ذرات الماس و استحکام و ویژگی های نگهداری آن با تأثیر بر حالت بیرون زدگی کریستال الماس و تأثیر بر برش های تمیزکننده ماتریس آن تعیین می شود. ناحیه اره به موقع، و در عین حال، کریستال های الماس اره شده تیز باقی می مانند و تحت بارهای بیش از حد قرار نمی گیرند.

شکل کریستالی الماس بر ویژگی های خرد شدن آن تأثیر می گذارد. شکل کامل کریستال شش وجهی و صفحه کریستالی صاف باعث می شود الماس چقرمگی خوبی داشته باشد، بنابراین ثابت کردن و نگه داشتن آن در ماتریس دشوار است. بهترین راه برای اینکه الماس درجه بالا تا حد ممکن ریزش نکند این یک لایه نازک است که با عناصر کاربید قوی مانند Ti، Cr، Si و غیره پوشانده شده است.

ترکیب مناسب نوع آبکاری، ترکیب ماتریس و شرایط پردازش ابزار باعث می شود که الماس به دلیل عملکرد چسب آغشته به انتشار و ماتریس، محکم در ماتریس نگه داشته شود. یکی دیگر از مزایای آبکاری جلوگیری از گرافیتی شدن سطح الماس و فرسایش اجزای ماتریس تهاجمی است.