پاشیدن سنگ خرد شده بر روی سنگ با جریانی پرفشار از مخلوط ماسه و آب، سطحی با براقیت خاص را تشکیل می دهد اما صاف نیست. این می تواند براقیت سنگ را بهبود بخشد.

2. پرداخت سطح سنگ.

سطح دارای براقیت است اما به مرور زمان به دلیل عابران پیاده و نگهداری نادرست براقیت خود را از دست می دهد. ویژگی ها سطح صاف است. پس از پرداخت، تخته سنگ رنگ های درخشان را منعکس می کند و ذرات معدنی سنگ طبیعی را برجسته می کند. براق بودن انعکاس نور طبیعی از ذرات سنگ است. در تولید، سطح براق با اصطکاک با سرعت بالا بین سنگ جلا و تخته سنگ تشکیل می شود. براقیت با استفاده از مواد ظاهر نمی شود.

3. یک درمان پولیش خاص را روی سطح سنگ انجام دهید.

پس از صیقل و صاف شدن سطح سنگ، دارای میکرو براق می شود و سطوح مختلف براقیت را می توان انتخاب کرد. سطح صاف است، اما منافذ وجود دارد. این نوع سطح بیرونی در مکان هایی با عابران پیاده بیشتر رایج است که سطح مات نیز نامیده می شود. از آنجایی که دیافراگم پولیش بزرگتر است، معمولاً از مواد نافذ استفاده می شود. رنگ سنگ صیقلی به اندازه سطح صیقلی مشخص نیست.

4. سطح سنگ سوخته.

سطح ماشین تراش سنگ ناصاف است و پس از پخت در دمای بالا، سطح آنتیک خشن تری را تشکیل می دهد که به آن سطح سوخته می گویند. پس از گرم شدن سطح سنگ توسط آتش، سطح تخته سنگ ترک می‌خورد، لایه‌ای از پوست می‌ریزد و سطح آن ناهموار با آثار محدب و مقعر فراوان می‌شود.