Struktura ściernicy diamentowej jest podzielona głównie na trzy części: warstwę roboczą, warstwę osnowy i warstwę przejściową.

Pod względem zastosowania ściernice diamentowe są często stosowane do obróbki metali o niskiej zawartości żelaza, które są trudne w obróbce zwykłymi narzędziami ściernymi. Na przykład stosuje się go w takich dziedzinach, jak stopy o wysokiej twardości, superwytrzymałe stopy (tytan, aluminium), materiały ceramiczne itp.

Konstrukcyjnie ściernice diamentowe różnią się od zwykłych ściernic ściernych. Zwykłe ściernice ścierne powstają poprzez połączenie zwykłych materiałów ściernych w określony kształt. Zwykle składają się z trzech elementów: materiału ściernego, spoiwa i porów. Głównymi składnikami ściernicy diamentowej są diamentowa warstwa ścierna, warstwa przejściowa i osnowa.

Warstwa ścierna to warstwa robocza, zwana także warstwą diamentową, będąca częścią roboczą ściernicy;

Warstwa przejściowa nazywana jest warstwą niediamentową i składa się głównie ze spoiw, proszków metali i wypełniaczy. Warstwa przejściowa mocno łączy warstwę diamentu z osnową;

Matryca służy do umieszczenia warstwy ściernej. Materiał osnowy jest powiązany z materiałem spoiwa.

W środkach wiążących do metali jako bazę wykorzystuje się zwykle proszek ze stali i stali stopowej, a w środkach wiążących na bazie żywicy jako podstawę stosuje się stop aluminium i bakelit.